Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Θεόδωρος Καράογλου.
Ορίστε, κύριε Καράογλου, έχετε το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Θα ξεκινήσω λέγοντας δύο κουβέντες γι' αυτό που πραγματικά μου ακούστηκε με πολύ μεγάλη περιέργεια.
Κατηγορηθήκαμε από τον Υπουργό ότι είμαστε υπεύθυνοι. Κατηγορηθήκαμε γιατί κρατήσαμε και είχαμε μία θετική προσέγγιση για συγκεκριμένα άρθρα του νομοσχεδίου, αλλά εμείς θεωρούμε ότι αυτό είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Δεν σημαίνει αυτό ότι ερχόμαστε στο Κοινοβούλιο, γιατί είμαστε στην Αντιπολίτευση και πρέπει να λέμε «όχι σε όλα» ή για τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ ότι πρέπει να λένε «ναι σε όλα», γιατί τότε να καταργήσουμε το Κοινοβούλιο. Δεν έχει καμμία λογική να υπάρχει Κοινοβούλιο έτσι.
Είναι προφανές ότι εμείς εδώ ερχόμαστε με θετική διάθεση, ερχόμαστε να προσεγγίσουμε την αντιμετώπιση των προβλημάτων με ανοικτό πνεύμα, με ανοικτούς ορίζοντες, δεν είμαστε δογματικοί. Λέμε, λοιπόν, όπου πρέπει να πούμε «ναι» και λέμε «όχι», όπου πρέπει να πούμε «όχι». Αλλά βέβαια, γιατί είμαστε ένα σοβαρό, ένα υπεύθυνο κόμμα, κάνουμε μία υπεύθυνη και τεκμηριωμένη Αντιπολίτευση. Συνεπώς, όπου λέμε «όχι» εξηγούμε γιατί λέμε «όχι» και καταθέτουμε και τη δική μας πρόταση.
Θεωρούμε αν μη τι άλλο, ότι αυτά αποτελούν στοιχειώδεις αρχές και στοιχειώδεις κανόνες της δημοκρατίας και έτσι πρέπει να λειτουργούμε όλοι. Τώρα βέβαια, είναι προφανές ότι σ' αυτό έχουμε πολύ μεγάλη διαφορά με το ΠΑΣΟΚ, γιατί θυμίζω ότι το ΠΑΣΟΚ δεν υπήρξε ούτε ένα άρθρο κανενός νόμου που να ψήφισε ποτέ όλα αυτά τα πεντέμισι χρόνια που ήταν κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία.
Με αυτή την εισαγωγική παρατήρηση -γιατί πραγματικά μου ακούστηκε πάρα πολύ περίεργο αυτό που είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου- μπαίνω στην κατ' άρθρο συζήτηση του νομοσχεδίου από τα άρθρο 1 έως 64.
Είναι προφανές ότι η διαδικασία είναι πάρα πολύ δύσκολη, είναι πάρα πολύ πιεστική και είναι προφανές επίσης, ότι θα υπάρξουν πολλά κομμάτια τα οποία δεν θα μπορέσω να προσεγγίσω. Θα προσπαθήσω όσο πιο γρήγορα μπορώ, να κάνω μία αξιολόγηση -που μπορεί να αδικώ και κάποια σημεία, τα οποία θα ξεπεράσω- και να σταθώ σ' αυτά που κατά την άποψή μου θεωρώ πολύ σημαντικά.
Πρώτα, πρώτα στο άρθρο 1, παράγραφος 1. Είναι προφανές ότι η νέα φορολογική κλίμακα με τα οκτώ διαφορετικά κλιμάκια από το 0 έως το 45%, είναι σίγουρα πιο προοδευτική. Κατά την άποψή μας, όμως, συνιστά παγίδα για τα μεσαία εισοδήματα, αφού πλέον τα εντάσσει σε υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Την όποια ελάφρυνση δίνει, των εισοδημάτων μέχρι 30.000 ευρώ, θα την πληρώσουν ακριβά τα μεσαία εισοδήματα από 35.000 ευρώ και άνω, γεγονός που ενθαρρύνει την απόκρυψη εισοδημάτων από αυτούς που βεβαίως έχουν αυτή τη δυνατότητα.
Ακόμη, η ύπαρξη πολλών κλιμακίων έρχεται σε αντίθεση με μια από τις βασικές αρχές του φορολογικού συστήματος, την αρχή της απλότητας, ενώ η επιβολή υψηλότερου συντελεστή σε μεγαλύτερο φάσμα εισοδημάτων, επιβαρύνει τη μεσαία τάξη και λειτουργεί ως αντικίνητρο στη φορολογική συμμόρφωση.
Οι φόροι, κατά την άποψή μας, πρέπει να αποσπούν όσο το δυνατόν μικρότερο ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος του πολίτη, για να μπορεί το υπόλοιπο να διοχετεύεται στην πραγματική οικονομία και να τροφοδοτείται η ανάπτυξη.
Με τον τρόπο αυτό το φορολογικό σύστημα αποβλέπει και συμβάλλει στην ενθάρρυνση του κινήτρου για εργασία, στην αύξηση της παραγωγικότητας, στην αύξηση των αποταμιεύσεων, των επενδύσεων, αλλά και της κατανάλωσης, για να αποφεύγεται η ύφεση. Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, σε συνδυασμό με την διεύρυνση της φορολογικής βάσης, δικαιολογούν χαμηλότερους συντελεστές στη φορολογία εισοδήματος. Και γι' αυτό υπάρχει ένα λαμπρό παράδειγμα. Υπάρχει η φορολογική μεταρρύθμιση του πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Γιώργου Βασιλείου, ο οποίος, παρά το ότι μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές, απλοποιώντας το φορολογικό σύστημα, πέτυχε να αυξήσει τα έσοδα.
Αποδείξεις αγοράς αγαθών και παροχής υπηρεσιών. Είναι το δεύτερο στοιχείο που περιλαμβάνει το άρθρο 1. Κατ' αρχάς, τονίζουμε και ξεκαθαρίζουμε ότι είναι θετική η καλλιέργεια κλίματος φορολογικής συνείδησης μέσα από τη συλλογή αποδείξεων. Όμως, εμείς εκτιμούμε ότι η καλλιέργεια αυτή της φορολογικής συνείδησης πρέπει να ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία, από τα σχολεία. Γι' αυτό το λόγο και αρκετοί Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας καταθέσαμε σχετική επίκαιρη επερώτηση, με την οποία προτείναμε την εισαγωγή συγκεκριμένων κεφαλαίων στο μάθημα της πολιτικής αγωγής με τους μαθητές της Ε' και ΣΤ' Δημοτικού, έτσι ώστε από πολύ μικρή ηλικία να αρχίσει να καλλιεργείται στους μελλοντικούς, αυριανούς πολίτες η φορολογική συνείδηση.
Από εκεί και πέρα, η σύνδεση του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ με υποχρεωτική συλλογή αποδείξεων, στην ουσία είναι η πλήρης κατάργηση του αφορολόγητου. Η συλλογή των αποδείξεων θα έπρεπε να λειτουργεί, για λόγους φορολογικών εκπτώσεων πλέον του αφορολόγητου ορίου. Ειδικά, η σύνδεση του αφορολόγητου με αποδείξεις για εισοδήματα κάτω των 12.000 ευρώ, πραγματικά θα δημιουργήσει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα σε αυτά τα χαμηλά εισοδήματα, όταν, μάλιστα, έχουμε εξαιρέσει ήδη μία σειρά από βασικές, αναγκαίες για τη ζωή τους, αποδείξεις, όπως είναι οι αποδείξεις των ενοικίων, όπως είναι οι αποδείξεις ηλεκτρισμού, τηλεφώνου, ύδρευσης, αποχέτευσης κ.λπ.
Εμείς, λοιπόν, προτείνουμε, το Υπουργείο να προχωρήσει στην πλήρη αποσύνδεση του αφορολόγητου έως 12.000 ευρώ, με αποδείξεις και αν δεν προχωρήσει σ' αυτό, τότε τουλάχιστον ας προχωρήσει στην ακύρωση της ποινής για όσους δεν συγκεντρώνουν το απαιτούμενο συνολικό ποσό αποδείξεων και ας απαλλάξει τουλάχιστον τους συνταξιούχους άνω των εξήντα πέντε ετών από την υποχρέωση αυτή.
Επίσης, δεν είδαμε στόχευση στις αποδείξεις οι οποίες είναι και πιο επικίνδυνες για τη φοροδιαφυγή, στις αποδείξεις παροχής υπηρεσίας. Ποια είναι τα κίνητρα, δηλαδή, τα οποία δίνονται για κάποιον πολίτη για να ζητήσει μια απόδειξη παροχής υπηρεσίας;
Στην παράγραφο 3 του άρθρου 1, στις εκπτώσεις τόκων στεγαστικών δανείων, είναι προφανές ότι η μεταχείριση των τόκων στεγαστικών δανείων γίνεται δυσμενέστερη, γεγονός που σημαίνει μικρότερη ωφέλεια για το φορολογούμενο, αλλά ενδεχόμενα και αρνητικές επιπτώσεις, δηλαδή, συρρίκνωση των στεγαστικών δανείων.
Στην παράγραφο 4, εδάφιο ζ', προβλέπεται μείωση του φόρου κατά ποσοστό 20% των χρηματικών δωρεών και χορηγιών στο δημόσιο, στους ΟΤΑ, την Εκκλησία κ.λπ. Αυτή πραγματικά η αλλαγή μπορεί να σηματοδοτήσει την κατάργηση των δωρεών σε αυτά τα νομικά πρόσωπα. Είναι ένα ζήτημα το οποίο θα πρέπει να επανεξετάσετε, γιατί πραγματικά μπορεί να δημιουργηθεί ένα πολύ σημαντικό αντικίνητρο για δωρεές σε τέτοιου είδους ιδρύματα.
Ακόμη, στην ίδια παράγραφο, στην παράγραφο 4, εδάφιο θ', προβλέπεται επιστροφή φόρου 10% σε επιλέξιμες δαπάνες για παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας στα κτήρια μέσα από τη διεξαγωγή ενεργειακής επιθεώρησης. Επίσης, τίθεται ανώτατο όριο επιστροφής ποσού πλαφόν τα 600 ευρώ.
Είναι, κατά την άποψή μας, ανεπαρκέστατη αυτή η διάταξη, δεν προάγει την πράσινη ανάπτυξη. Αυτό πρακτικά σηματοδοτεί το διαζύγιο του ΠΑΣΟΚ με την πράσινη ανάπτυξη. Υπάρχει σχετικό κείμενο της «GREENPEACE», μιας οργάνωσης που εσείς, φαντάζομαι ότι, όπως και εμείς και σέβεστε και εκτιμάτε. Θα παρακαλούσα να του ρίξετε μία ματιά και να κάνετε κάποιες αλλαγές, στα πλαίσια των προτεινόμενων που είναι και λογικές και ρεαλιστικές αλλαγές από την «GREENPEACE».
Άρθρο 2: Εκτός από το εισόδημα, είμαστε αντίθετοι στα προβλεπόμενα από το άρθρο 2, γιατί μεταξύ άλλων, ισοπεδωτικά και ολοκληρωτικά καταργεί την έκπτωση των δωρεών προς αθλητικά σωματεία, γεγονός που αναμφισβήτητα θα επηρεάσει τα οικονομικά, επομένως και τη δράση των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων. Καταργεί την έκπτωση από το συνολικό εισόδημα της δαπάνης του μισθώματος κύριας κατοικίας λόγω μετεγκατάστασης από τους Νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης προς την περιφέρεια, ενώ ακόμη καταργεί την ίδια έκπτωση του μισθώματος κύριας κατοικίας λόγω μετάθεσης υπαλλήλου που εκμισθώνει ιδιόκτητη κατοικία στον τόπο απ' όπου μετατέθηκε.
Στο άρθρο 3 λέμε ότι κατ' αρχάς, συμφωνούμε με την επιβολή τεκμηρίων διαβίωσης, γιατί, άλλωστε, πραγματικά υπάρχει ένα πρόβλημα. Ο φοροελεγκτικός μηχανισμός δεν μπορεί να εντοπίσει το φορολογητέο εισόδημα και έχουμε πολύ μεγάλη φοροδιαφυγή. Όμως, τα τεκμήρια αυτά πρέπει να είναι λογικά, πρέπει να είναι μελετημένα, πρέπει να είναι κοινωνικά δίκαια. Εκτιμούμε ότι τα τεκμήρια διαβίωσης τα οποία επιβάλλονται με το συζητούμενο νομοσχέδιο, είναι τεκμήρια ασφυξίας που οδηγούν σε φορολογική αφαίμαξη των μεσαίων κυρίως εισοδημάτων.
Πράγματι, μετά τις επισημάνσεις μας, μετά την εκτίμηση που είχαμε, όχι μόνο εμείς, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα της Αντιπολίτευσης, αλλά και πολλοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, ότι τα τεκμήρια είναι άδικα, ότι συνθλίβουν τα μεσαία και τα χαμηλά εισοδήματα και ευνοούν σκανδαλωδώς τα μεγάλα, έγιναν κάποιες διορθωτικές κινήσεις από την πλευρά του Υπουργείου. Είναι σε θετική κατεύθυνση. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί να υπάρχει το πρόβλημα. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι υπάρχει ακόμη περιθώριο να ανέβουν ακόμη περισσότερο τα τεκμήρια διαβίωσης σε ό,τι αφορά τα υψηλά εισοδήματα.
Επίσης, είναι άδικα γιατί, για παράδειγμα, λειτουργούν ισοπεδωτικά για τα ακίνητα στη βάση της περιοχής και των τετραγωνικών μέτρων, αγνοώντας άλλες παραμέτρους, όπως, για παράδειγμα, το έτος κατασκευής και την αξία κατασκευής. Για παράδειγμα, αν έχουμε ένα ακίνητο 300 τ.μ. σε μία άλφα περιοχή της Αθήνας, το οποίο έχει χτιστεί πριν από πενήντα χρόνια, είναι κληρονομικό και μόνο τα έξοδα συντήρησής του είναι πολύ μεγαλύτερα από την ίδια την αξία του ακινήτου, θεωρείται ότι είναι το ίδιο τεκμήριο διαβίωσης μ' ένα νεόδμητο ακίνητο, επίσης των ίδιων μέτρων, στην ίδια περιοχή και πολύ μεγαλύτερης αξίας. Είναι ζητήματα τα οποία θα πρέπει να δείτε. Κατά την άποψή μας, θα πρέπει να λάβετε υπ' όψιν σας την αντικειμενική αξία του ακινήτου, δηλαδή, να συνυπολογίσετε την παλαιότητα του κτηρίου, αλλά να συνυπολογίσετε και την αξία κατασκευής του κτηρίου.
Ακόμη, τα τεκμήρια είναι ισοπεδωτικά εις ό,τι αφορά τα αυτοκίνητα, γιατί τα μόνα στοιχεία που λαμβάνονται υπ' όψιν είναι ο κυβισμός και ο χρόνος παλαιότητας του αυτοκινήτου, ενώ αγνοούνται η μάρκα και ο τύπος του αυτοκινήτου, καθώς και η αξία του. Για παράδειγμα, ένα αυτοκίνητο 2.000 κυβικών, Mercedes με όλα τα κομφόρ έχει το ίδιο τεκμαρτό μ' ένα αυτοκίνητο μάρκας KIA, 2.000 κυβικών, επίσης. Αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να επανεξετάσετε. Θα πρέπει, σε ό,τι αφορά τα αυτοκίνητα, να υπάρξει μία σύνδεση και με την αξία και με τη μάρκα των αυτοκινήτων.
Ως προς το ότι τα τεκμήρια είναι πρόχειρα, νομίζω ότι δεν χρειάζεται να επιμένω ιδιαίτερα. Άλλωστε, το συνεχές «ράβε-ξήλωνε» της Κυβέρνησης επιβεβαιώνει αυτό το πράγμα. Και απορούμε: Τη στιγμή που το νομοσχέδιο μας είπατε ότι ετοιμαζόταν τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, ένα χρονικό διάστημα έξι μηνών, για ποιο λόγο τόσες πολλές αλλαγές;
Άρθρο 4: Συνεχίζουμε να καταθέτουμε τη διαφωνία μας σε σχέση με την παράγραφο 2 σε ό,τι αφορά την αύξηση της φορολόγησης των Αξιωματικών και των κατωτέρων πληρωμάτων του Εμπορικού Ναυτικού. Σας θυμίζω ότι η φορολόγηση αυτή ήταν 1% για το κατώτερο πλήρωμα, 3% για τους Αξιωματικούς. Την πήγατε, αδικαιολόγητα, στο 6% για το κατώτερο πλήρωμα και στο 9% για τους Αξιωματικούς και μετά από τις εντάσεις και την κατακραυγή που υπήρξε απ' όλους τους συναδέλφους απ' όλες τις πτέρυγες της Βουλής, αναγκαστήκατε να το προσαρμόσετε, να το πάτε πιο χαμηλά, να κάνετε 3% τη φορολόγηση για το κατώτερο πλήρωμα και 6% για τους Αξιωματικούς.
Θεωρούμε ότι και αυτό είναι λάθος, είναι άδικο. Οι άνθρωποι που εργάζονται στην Εμπορική Ναυτιλία είναι πραγματικά ένας από τους βασικούς πυλώνες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Γι' αυτό το λόγο, θα πρέπει, ως πολιτική κινήτρων προσέλκυσης νέων ανθρώπων στο Ναυτικό, να το επανεξετάσετε και να αφήσετε τους συντελεστές εκεί που ήταν από το 1955. Εδώ και πενήντα πέντε χρόνια ήταν σε συγκεκριμένους συντελεστές.
Και βέβαια, είμαστε κάθετα αντίθετοι με την κατάργηση της απαλλαγής από τη φορολογία του επιμισθίου των διπλωματικών υπαλλήλων, γιατί πιστεύουμε ότι αυτά που παίρνουν οι διπλωματικοί υπάλληλοι είναι λίγα σε σχέση με αυτά που προσφέρουν, γιατί εκπροσωπούν την πατρίδα μας σε ξένες χώρες, γιατί έχουν αυξημένα έξοδα διαβίωσης στην ξένη χώρα, γιατί εκτός του ότι πρέπει να νοικιάσουν σπίτι, να ζήσουν στη χώρα αυτή, πρέπει να πληρώσουν και τα ιδιωτικά σχολεία, για να πάνε τα παιδιά τους και όλα τα συνακόλουθα. Στο κάτω-κάτω, το «κέρδος» -σε εισαγωγικά πάντοτε η λέξη- που θα βγάλετε από την κατάργηση αυτή είναι τόσο μικρό, που δεν αξίζει τον τρόπο να δημιουργούμε ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα σε μία σοβαρή κοινωνική ομάδα, η οποία εκπροσωπεί τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας στο εξωτερικό. Αντιμετωπίστε το με μεγαλύτερη κατανόηση.
Άρθρο 5: Στέκομαι ιδιαίτερα στην παράγραφο 7. Καταργείτε, μεταξύ άλλων, την αυτοτελή φορολόγηση για τα ειδικά επιδόματα επικίνδυνης εργασίας που καταβάλλονται σε στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας, της Πυροσβεστικής, του Λιμενικού κ.λπ., για πραγματικά άκρως επικίνδυνα επαγγέλματα, όπως είναι το πτητικό των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας, όπως είναι το επίδομα των πυροτεχνουργών, των ναρκαλιευτών, των βατραχανθρώπων, των δυτών, των καταδυτών, αλεξιπτωτιστών κ.λπ..
Πιστεύω ότι είναι ένα λάθος μήνυμα που στέλνετε στην ελληνική κοινωνία. Είναι ένα πραγματικά πολύ λάθος μήνυμα. Κανένας πολίτης δεν θα έλεγε "όχι" αν υπάρχουν εξαιρέσεις. Στο κάτω-κάτω, οι κανόνες επιβεβαιώνονται όταν υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.
Εκτιμούμε, λοιπόν, ότι για τη συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, αυτών που πραγματικά βάζουν πάνω από όλα το καθήκον, υπεράνω της σωματικής τους ασφάλειας και ακεραιότητας, αξίζει τον κόπο να κάνουμε την εξαίρεση αυτή. Διαφορετικά, βέβαια, υπάρχει ο κίνδυνος να απογοητεύσουμε όσους ασκούν αυτά τα επαγγέλματα και όσοι έχουν κατοχυρώσει το δικαίωμα της πρόωρης συνταξιοδότησης να οδηγηθούν με αυτόν τον τρόπο στην αποχώρηση.
Όσον αφορά τη φορολογία εμπορικών επιχειρήσεων του άρθρου 6, κατ' αρχάς, ο λογιστικός προσδιορισμός των εισοδημάτων των επιχειρήσεων είναι σωστός και δίκαιος. Καθένας πρέπει να φορολογείται με βάση τα λογιστικά του αποτελέσματα. Όμως, εκτός από τη δικαιοσύνη, μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα και ειδικά στη δύσκολη αυτή στιγμή. Άλλωστε και τα τεκμήρια διαβίωσης ξεφεύγουν από τη δικαιοσύνη. Όμως, ο νομοθέτης τα επιβάλλει γιατί είναι αναγκαστικό κριτήριο για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Ακόμη, υπάρχει το πρόβλημα της αυξημένης επιβάρυνσης του λειτουργικού κόστους και της γραφειοκρατίας στις μικρές επιχειρήσεις, χωρίς να υπάρχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα για τα φορολογικά έσοδα.
Άρα, λοιπόν, για όλους αυτούς τους λόγους, προτείνουμε κάτι συγκεκριμένο που θα έχει πολύ μεγαλύτερη απόδοση σε ό,τι αφορά το φορολογικό σύστημα. Προτείνουμε τη φορολογία διπλής επιλογής, δηλαδή ειδικά για μικρές επιχειρήσεις εμπορίας, παροχής υπηρεσιών ή ελευθέρων επαγγελμάτων, κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο εσόδων, να έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν οι επιχειρήσεις αυτές, μεταξύ λογιστικού προσδιορισμού και τεκμαρτού καθεστώτος, ενός λογικού, ορθολογικού, προσδιορισμένου τεκμαρτού καθεστώτος.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι επιλέγοντας το τεκμαρτό καθεστώς φορολόγησης, απαλλάσσονται από την τήρηση βιβλίων και στοιχείων ή από τη δυνατότητα του φορολογικού μηχανισμού να εξετάζει την περιουσιακή τους κατάσταση. Θα είναι, όμως, ένα σύστημα απλό, ένα σύστημα άμεσης και σίγουρης φορολογικής απόδοσης από μικρές επιχειρήσεις, που σε διαφορετική περίπτωση πρακτικά δεν πρόκειται ποτέ να ελεγχθούν.
Με αυτόν τον τρόπο, απαντούμε σε μια σειρά ζητημάτων που έχουν σχέση με επαγγελματίες, οι οποίοι διαμαρτύρονται -και λογικά διαμαρτύρονται- γιατί πραγματικά ανατρέπετε κάποια θέματα, για τα οποία είχαν μάθει με έναν τρόπο συγκεκριμένο να λειτουργούν και τους δημιουργείτε μια μεγάλη περιπέτεια. Αυξάνετε το εξωγενές κόστος και δημιουργείτε μια πρόσθετη γραφειοκρατία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, σε λίγο.
Επίσης, εξετάστε την παράγραφο 9 του ίδιου άρθρου, η οποία λέει ότι «χρόνος κτήσης εισοδήματος ελευθέρων επαγγελματιών θεωρείται ο χρόνος που παρέχονται οι υπηρεσίες και όχι ο χρόνος είσπραξης των αμοιβών». Αυτό, ειδικά στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, γιατί υπάρχουν επαγγελματίες, οι οποίοι ολοκληρώνουν την παροχή υπηρεσίας τους και ή πληρώνονται και πληρώνονται πολύ αργότερα, παραδείγματος χάριν, λογιστές, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι θα φορολογούνται και θα πληρώνουν ΦΠΑ, ενώ δεν θα έχουν εισπράξει τα χρήματα από τους πελάτες τους. Επανεξετάστε το. Επανέλθετε εκεί που ήταν.
Τι να πω τώρα για την παρακράτηση 8%; Τα είπαμε τόσες φορές και στην αρχική τοποθέτησή μας και στις επιτροπές. Πραγματικά, είναι τραγικό λάθος αυτό το οποίο έγινε. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Το αποσύρατε κάτω από την κοινωνική κατακραυγή, κάτω από τις αντιδράσεις όλων των πτερύγων της Βουλής και του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένου. Αναγκαστήκατε να το αποσύρετε. Αλλά, είναι ενδεικτική η συγκεκριμένη πρόβλεψή σας, η παρακράτηση, δηλαδή, του 8% για τις αμοιβές που παρέχουν για παροχή υπηρεσίας γενικώς οι επιχειρήσεις. Είναι ενδεικτικό για το πώς αντιλαμβάνεστε εσείς την επιχειρηματικότητα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, βρίσκομαι ακόμη στο άρθρο 6 και έπρεπε να μιλήσω εώς το άρθρο 65. Θα κάνω μια γρήγορη ανάγνωση, ένα πέρασμα μόνο. Θα προσπαθήσω να τελειώσω σ' ένα-δύο λεπτά. Καταλαβαίνω την πίεση που υπάρχει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Επάνω που πήγαινα να σας επαινέσω για την αξιολόγηση που είχατε κάνει στις διατάξεις. Φροντίστε να συμπεράνετε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Ναι, κύριε Πρόεδρε.
Στο άρθρο 18 εμείς λέμε «ναι». Το άρθρο 18 αφορά την ενθάρρυνση του επαναπατρισμού κεφαλαίου. Είναι ένα άρθρο που προσβλέπει σε μια προσπάθεια από το κράτος για επαναπατρισμό κεφαλαίων, με παράλληλη χορήγηση φορολογικής αμνηστίας, όπως άλλωστε έγινε με μεγάλη επιτυχία στην Ιταλία, όπου εκτιμάται ότι επέστρεψαν στην Ιταλία περισσότερα από 150.000.000.000 ευρώ.
Όμως -γιατί ο χρόνος και ο καιρός έχει γυρίσματα- θα σταθώ λίγο και θα πω ότι το συγκεκριμένο ζήτημα προσπάθησε να αντιμετωπίσει, όχι με μεγάλη επιτυχία, με το ν. 3259/2004, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Συγκεκριμένα, στη συζήτηση που έγινε τότε, στις 26 Αυγούστου 2004 στην Ολομέλεια της Βουλής, υπήρχαν κάποιοι συνάδελφοι, οι οποίοι εξακολουθούν να είναι και σήμερα και έκαναν κάποιες τοποθετήσεις. Αξίζει τον κόπο να σταθούμε λίγο, για να δούμε τη διγλωσσία του ΠΑΣΟΚ. Και είμαι περίεργος να δω τι θα πουν οι συνάδελφοι αυτοί.
Ο Στάθης Κουτμερίδης που ήταν εισηγητής της Πλειοψηφίας, είχε πει ότι «με αυτόν τον τρόπο δίνεται φορολογική ασυλία στα κεφάλαια που βρίσκονται στο εξωτερικό και νομίζουμε ότι είναι ξεκάθαρη η θέση και η πρόθεση της Κυβέρνησης, όχι μόνο να μην πατάξει τη διαφθορά από την προσπάθεια αυτή, αλλά και να την υπηρετήσει. Ανάπτυξη» -λέει- «με τέτοια κεφάλαια δεν μπορεί να υπάρξει».
Και συνεχίζουμε, ο Γιάννης Κουτσούκος ο οποίος είπε...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Φτάνει. Το συμπέρασμα είναι ότι η ζωή εκδικείται. Προχωρήστε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Παρακαλώ να τον ακούσουμε, κύριε Πρόεδρε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Είναι ένα πολύ καλό συμπέρασμα. Είναι παρών ο Γιάννης Κουτσούκος και αξίζει τον κόπο να το αναφέρουμε. «Δεν καταλαβαίνω» είπε ο συνάδελφος ο Γιάννης Κουτσούκος «ποια είναι η σκοπιμότητα αυτής της ρύθμισης, να νομιμοποιήσουμε δηλαδή αυτά τα κεφάλαια. Θέλουμε να ρωτήσουμε καλόπιστα για να πάρουμε απαντήσεις, ποιος τίμιος Έλληνας φορολογούμενος, επαγγελματίας ή επιχειρηματίας, αναγκάστηκε να βγάλει κεφάλαιο στο εξωτερικό, αφού φορολογήθηκαν εδώ; Έχει χρήματα στο εξωτερικό ένας που τα απέκτησε παράνομα στην Ελλάδα, είναι αυτά που λέμε «μαύρα» χρήματα. Δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει σε μια νόμιμη δραστηριότητα και τα πήγε στο εξωτερικό. Απέκτησε χρήματα στο εξωτερικό κάποιος απατεώνας του κοινού ποινικού δικαίου.» Είμαι περίεργος, λοιπόν, να ακούσω τον αγαπητό συνάδελφο τον κ. Κουτσούκο τι θα πει αύριο βέβαια και ο Υπουργός, ο κ. Καστανίδης, η Υπουργός η κ. Τζάκρη κ.λπ..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Αρκετά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Καταλαβαίνω ότι ο χρόνος πιέζει παρά πολύ. Είναι σαφέστατο ότι η συζήτηση δεν ήταν ολοκληρωμένη και όπως θα έπρεπε να είναι. Υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα. Θα προσπαθήσω, σε συνεργασία με τους υπόλοιπους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας που θα τοποθετηθούν να σταθούν σε κάποια άρθρα που δεν μπορούσα εκ των πραγμάτων να καλύψω.
